Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

soviet story. Δεύτερο μέρος

Δεύτερο μέρος, γιατί η πρώτη ανάρτηση έγινε πολύ μακριά.

Συνεχίζει ο Vladimir Konstantinovich Bukovsky στο 17,30 σε ρόλο καθηγητή πολιτικής οικονομίας ή φιλοσοφίας, αν και νευροφυσιολόγος από σπουδές.
Οι άνθρωποι ξεχνάνε λέει, ότι ναζιστικό καθεστώς ήταν επίσης σοσιαλιστικό. Τους έλεγαν εθνικό σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα.
Μας λέει και τις διαφορές, οι σοβιετικοί ήταν διεθνιστές σοσιαλιστές ενώ οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές. Το ίδιο πράγμα δηλαδή με μια ελαφρώς διαφορετική ερμηνεία.
Εδώ αρχίζω να καταλαβαίνω τον Dukov που όταν είδε την ταινία του είπε ότι ήθελε να κρεμάσει τον Edvīns Šnore.......
Πάμε λοιπόν, κατά τον Bukovsky το όνομα που χρησιμοποιείς για αυτοπροσδιορισμό σε χαρακτηρίζει. Άρα και η "ιερά εξέταση" ήταν ιερά, και γενικότερα όποιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του αγαθό πρέπει και να είναι, κατ αναλογία. Αγαπητέ μου νευροφυσιολόγε φαντάζομαι ότι θα είσαι από τους ελάχιστους επιστήμονες που δεν χρησιμοποιείς την έκφραση ο ήλιος ανέτειλε, μια και όπως θα πρέπει να ξέρεις ο ήλιος δεν ανατέλλει, αλλά η γη περιστρέφεται.....
Αλήθεια για να πάμε σε ένα κοντινό σου θέμα, φαντάζομαι ότι έχεις υπόψη σου την επιστήμη της ψυχιατρικής, μήπως φαντάζεσαι ότι ασχολείται με καμιά ψυχή......?
Δυστυχώς φίλτατε οι ονοματοθέτες δεν ακολουθούν αυστηρούς κανόνες και μερικές φορές παραποιούν ηθελημένα ή αθέλητα τις ονομασίες ως προς τα νοήματα των συνθετικών τους. Για παράδειγμα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν έχει σχέση με την δημοκρατία μια και σχετίζεται σε εκλογή και όχι σε κλήρωση (και άλλα έχει που διαφέρει, αλλά αυτό είναι τρανταχτό), οπότε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι που ζούσαν στην Αθήνα, αποκλείεται να θεωρούσαν το πολίτευμά μας δημοκρατικό.
Ο κύριος Λαγός μην περιμένεις να έχει μεγάλα αυτιά και ο κύριος Κολοβός δεν είχε ποτέ ουρά.
Ο ανίκανος και ο ικανός αν και διαφέρουν ελάχιστα έχουν εντελώς διαφορετικό νόημα. Και ο Αλιεύς ψυχών, δεν κυνηγά συναγρίδες. Όταν ακούς μια λέξη γιατρέ, όπως το κολπική μαρμαρυγή, μην είσαι σίγουρος ότι αφορά μάρμαρα που ριγάνε.  
 

Και συνεχίζουμε την εξέταση της ταινίας soviet story με ένα πολύ διασκεδαστικό κομμάτι. Τις αφίσες.
Νομίζω ότι πριν ασχοληθεί κανείς με το θέμα καλό είναι να ρίξει μια ματιά στο πολύ ενδιαφέρον κείμενο http://www.istorikathemata.com/2012/06/blog-post_29.html όπου αναφέρεται σε μια σύγκριση των προπαγανδιστικών αφισών στην περίοδο του πολέμου μεταξύ Ναζιστικής Γερμανίας και Αμερικής. Βλέπουμε ότι οι επιλογές της προπαγάνδας σε επίπεδο εικόνας, δεν ήταν στην περίοδο του πολέμου και τόσο διαφορετικές ανεξαρτήτως κράτους.
Κάτι που τελικά δεν είναι και περίεργο η προπαγάνδα που στοχεύει στη καθοδήγηση των πολιτών, κυρίως μέσω του συναισθήματος δεν μπορεί να έχει θεμελιακές διαφορές. 
Όμως οι εντυπωσιακές εικόνες που δείχνει η ταινία μπορεί να πείσουν κάποιον άσχετο, ότι όντως η ΕΣΣΔ και η ναζιστική Γερμανία είχαν πανομοιότυπες προπαγανδιστικές αφίσες, που διέφεραν από τις αφίσες του δημοκρατικού κόσμου, Γαλλία, Αγγλία, Αμερική, Καναδά......
Ήταν όμως έτσι?
Έβαλα μερικές από τις αφίσες που ο συμπαθέστατος Edvīns Šnore δημιουργός της ταινίας θεώρησε ότι αποτελούν απόδειξη της ταύτισης της ΕΣΣΔ και της ν. Γερμανίας και μας δείχνει, παρέα με κάποιες που βρήκα ότι εμπνεύστηκε ο δημοκρατικός κόσμος και νομίζω οτι μοιάζουν αρκετά με αυτές που βρήκε ο σκηνοθέτης. Στην πραγματικότητα αν κάποιος ψάξει να βρει συμπτώσεις ανάμεσα στις προπαγανδιστικές αφίσες δύο μόνο χωρών θα είναι πολύ πιο εύκολο, από να βρει ανάμεσα σε τρεις......
Άνθρακες ο θησαυρός φίλτατε Edvīns Šnore 







.......και μερικές παρατηρήσεις. Ο Χίτλερ και ο Στάλιν σαν στρατιωτικοί είναι αναμενόμενο να χαιρετούν στρατιωτικά, κάτι που δεν κάνει ο Αμερικανός ηγέτης, αλλά αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν έλειπαν αφ ενός οι αφίσες με τους ηγέτες στις χώρες των συμμάχων και αφ' εταίρου ο σήμερα αναγνωριζόμενος ως ναζιστικός χαιρετισμός δεν είχε αυτή την έννοια που του αποδίδουμε σήμερα.
Για τους σαλπιγκτές μπορεί να βρει κανείς αρκετές αφίσες, προτίμησα μια από την Ελλάδα, μια και ζούμε στην Ελλάδα.


3 σχόλια:

  1. " Ο Χίτλερ και ο Στάλιν σαν στρατιωτικοί είναι αναμενόμενο να χαιρετούν στρατιωτικά, κάτι που δεν κάνει ο Αμερικανός ηγέτης"

    Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι και αρχηγός του στρατού ταυτόχρονα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν νομίζω οτι ο Αμερικανός πρόεδρος ήταν στρατιωτικός, (αγνοώ αν ήταν παλαιότερα). Η ιδιότητά του σαν αρχηγός δεν σημαίνει ότι έπαιρναε αποφάσεις ως προς την πολεμική δράση των ενόπλων δυνάμεων της Αμερικής, αλλά ότι αποφάσιζε για την γενικότερη πολιτική στον τομέα, όπως την εμπλοκή στον πόλεμο ή την συνθηκολόγηση. Κατ αναλογία ο αρχηγός του στρατού στην Ελλάδα, (ο υπουργός αμύνης) είναι ανώτερος ιεραρχικά των στρατηγών, δεν τον καθιστά στρατηγό.
    Αντίθετα ο Στάλιν είχε παρελθόν σαν στρατιωτικός αρχηγός και στον πόλεμο έπαιρνε αποφάσεις στρατηγικής σημασίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή